راه های #انگیزه دادن به خود (14)
" تصور کنید بر بستر مرگ قرار گرفته اید "
خیلی از ما از جمله خود من وانمود می کنیم که بازیمان پایانی ندارد . برنامه می ریزیم که یک روزی ، وقتی که حالش را داشته باشیم ، کارهای بزرگی انجام بدهیم .
برای روبرو شدن با مرگ خودمان ، لازم نیست تا پایان زندگیمان صبر کنیم . در واقع اینکه بتوانیم آخرین ساعاتمان بر بستر مرگ را به روشنی مجسم کنیم ، یک احساس متناقض به وجود می آورد : این احساس که داریم دوباره از اول متولد می شویم .
این اولین قدم خودانگیختگی است .
نکته : منظور از روبرو شدن با مرگ ، تصور بر بستر مرگ قرار گرفتن است . یعنی همان یاد مرگ که در احادیث و روایات به آن توصیه شده است .
یعنی تصور کنید آخرین روز زندگیتان است و بر بستر مرگ قرار گرفته و عزیزانتان دور و برتان هستند و دارید آخرین حرف هایتان را با آنها می زنید .
تصور کنید در آن موقعیت ، دیگر کاری از شما بر نمی آید .
تصور کنید کارهای خوب و بدتان از جلوی چشمتان دارند رژه می روند
و شما منتظر ملک الموت هستید .
حسرت می خورید که چه کارهایی را باید انجام می دادید
و چه کارها و گناهانی که نباید انجام می دادید .
در آن حال از خودتان بپرسید : چه کارهایی را باید انجام می دادم تا اینگونه دست خالی از این دنیا نروم ؟ "
چه نیکی هایی ؟ چه کمک هایی ؟ چه نمازها ؟ چه واجبات ؟ چه مستحبات ؟ و ... را " باید " انجام میدادم ؟
و چه گناهانی ؟ چه ظلم هایی ؟ چه تلاش های بیهوده ای ؟ چه حسادت هایی ؟ چه اتلاف وقت هایی ؟ و ... را " نباید " انجام می دادم ؟
همیشه به یاد داشته باشید یاد مرگ انسان ساز است .
مرگ یا یاد کنید
و پس از آن با انگیزه ای که گرفته اید و بینشی که پیدا کرده اید زندگی کنونی تان را اصلاح کنید .
منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :
http://aksestan.blog.ir
منبع مطالب کوتاه و آماده برای فضای مجازی :
http://anitajoojoo.blog.ir