ترفندهای تربیت فرزند : سه نکته برای آموزش صداقت به فرزندان

ترفندهای تربیت #فرزند

***********

" در زیر به سه نکته اشاره میکنیم که کمکتان میکند صداقت را به فرزندانتان آموزش دهید "

۱. از خیلی کوچکی، با فرزندانتان درمورد ارزش صداقت در خانواده تان صحبت کنید. به آنها بگویید که این برای همه شما خیلی مهم است که بتوانید همیشه روی همدیگر برای شنیدن حقیقت، حتی اگر سخت باشد، حساب کنید. اگر بین والدین و بچه ها صداقت نباشد، اعتماد و نزدیکی در خانواده وجود نخواهد داشت. صداقت پایه و اساس روابط خانوادگی و اعتماد و احترام متقابل است. به فرزندانتان بگویید که برای حمایت و دفاع از آنها هر کاری از دستتان برآید انجام میدهید، حتی برایشان میجنگید اما اگر بفهمید که به شما دروغ گفته اند، رابطه تان به کلی تغییر خواهد کرد. وقتی اعتماد از بین برود، زمان زیادی میخواهد تا دوباره ایجاد شود.

۲. نه تنها در کلماتتان بلکه در سبک زندگیتان هم برای فرزندانتان الگوی صداقت باشید. اگر خودتان با فرزندانتان صادق نباشید، نمیتوانید از آنها انتظار داشته باشید که حقیقت را به شما بگویند. در واکنش به سوالاتی که میپرسند، سعی کنید به جای دروغ گفتن، توضیح مختصری بدهید و در حد سنشان پاسخ دهید. اما اگر به آنها دروغ بگویید، وقتی گفتن حقیقت برایتان خجالت آور است، نمیتوانید از آنها توقع داشته باشید که وقتی برایشان سخت است، راستش را بگویند. بدیهی است که هم والدین و هم فرزندان میتوانند برای خودشان زندگی خصوصی داشته باشند و برای در میان گذاشتن جزییات خصوصی زندگیتان، مسائل مربوط به گذشته که هنوز با آنها درگیر هستید یا هر چیز دیگری که از آن واهمه دارید، باید مرز تعیین کنید. هدفتان باید ایجاد محیطی آزاد باشد که هیچ پنهان کاری وجود نداشته و همه برای گفتن حقیقت احساس راحتی کنند.

۳. به آنها نشان دهید که تاکیدتان بیشتر بر صداقت آنهاست تا بر تنبیه آنها بخاطر بی صداقتی شان. بله میتوانید برای دروغ فرزندتان عواقبی در نظر بگیرید اما لازم است که برایشان توضیح دهید که راستگویی شان هم فوایدی برایشان خواهد داشت. اگر بخواهید به زور تهدید و تنبیه حرف راست را از دهان آنها بیرون بکشید، مطمئن باشید که دفعه بعدی حقیقت را نخواهند گفت. اگر هنوز لازم میدانید که باوجود گفتن حقیقت، تنبیهی برایشان در نظر بگیرید، اینکار را با دقت و ملایمت انجام دهید و با وجود آن تنبیه، از صداقتشان تشکر کنید.

همه آدمها توانایی صادق بودن را دارند اما اگر این کار را تمرین نکنید، هم شما و هم فرزندتان عادت خواهید کرد که قسمتی از حقیقت را بپوشانید و چون راحت تر است خیلی وقت ها دروغ های مصلحتی بگویید. شما بعنوان پدر یا مادر فرصت دارید که به فرزندانتان کمک کنید صداقت را یاد بگیرند. هیچوقت استانداردهایتان را پایین نیاورید اما باید درک کنید که آنها نمی توانند همیشه عالی باشند.

**********

 منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir

 

منبع مطالب کوتاه و آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir 

شما در آینده حتما به این اطلاعات نیاز پیدا خواهید کرد ...

شما در آینده ، حتما به این اطلاعات نیاز پیدا خواهید کرد ...

تربیت #فرزند

آیا باید کودک خود را به عذرخواهی وادار کنید ؟!

» بدون اینکه اجباری در کار باشد، به کودک خود عذرخواهی کردن را بیاموزید »

وادار کردن کودکی که تمایلی به عذرخواهی ندارد، ضرورتاً ایده خوبی نیست.

  

هدف از عذرخواهی

دلیل عذرخواهی، نشان دادن احساس ندامت ناشی از رفتاری است که به واسطه آن به شخص دیگری آسیب زده یا او را ناراحت کرده‌اید.

پس اگر کودکتان را که از رفتار خود احساس پشیمانی نمی‌کند وادار به عذرخواهی نکنید، در روش تربیتی خود ناموفق عمل کرده اید؟

بیان تأسف و عذرخواهی کردن در کودکی که احساس پشیمانی ندارد، تغییری ایجاد نمی‌کند. همچنین به جبران آن نیز کمکی نمی‌کند.

خواهر و برادر یا دوستی که از او عذرخواهی شده  نیز در پشت حرف های کودکی که وادار به عذرخواهی کردن شده است، احساس پشیمانی او را نمی‌بیند.

 

وادار کردن کودکان به عذرخواهی نتیجه معکوس می‌دهد

اگر به محض عذرخواهی کودک بعد از یک رفتار اشتباه او را ببخشید و از کار او بگذرید، پیام نادرستی را به او منتقل کرده اید. این کار به آنها یاد می‌دهد که بعد از انجام هر کار غلط با گفتن "متأسفم"، حتی اگر از صمیم قلب این حرف را نزده باشند، به سادگی می‌توانند رفتار خود را جبران کنند. این کار سهواً به کودک می‌آموزد که با یک عذرخواهی می‌تواند رفتار خود را توجیه کرده و آن را قابل قبول سازد.

ممکن است کودکانی که وادار به عذرخواهی کردن می‌شوند، تنها برای اجتناب از پیشامدهای بعدی این کار را انجام دهند. خیلی مهم است که بچه ها متوجه شوند که رفتار آنها افراد دیگر را اذیت می‌کند، حتی زمانی که عذر خواهی می‌کنند. گفتن متأسفم به برادر یا خواهرش به دلیل شکستن اسباب بازی او، به درست شدن آن اسباب بازی کمکی نمی‌کند. یا عذرخواهی از دوستش برای اینکه او را احمق خطاب کرده است، با گفتن یک عذرخواهی درست نخواهد شد.

  

عذرخواهی کردن در کودکی که احساس پشیمانی ندارد، تغییری ایجاد نمی‌کند

 چگونه عذرخواهی را مدیریت کنیم

در اینجا چند راهکار برای تشویق کودکان به عذرخواهی کردن بیان شده است:

 1. به کودک خود نشان دهید که چگونه عذرخواهی کند

به جای اینکه به او بگویید معذرت خواهی کند، به او نشان دهید که چگونه و چه زمانی باید این کار را انجام دهد. یک نمونه نقش برای او بازی کنید و شیوه عذرخواهی را به او بیاموزید. به او بگویید که معذرت خواهی کردن هم چنین به این معنی است که "من سعی می‌کنم این کار را دوباره تکرار نکنم چون دوست ندارم ناراحتت کنم".

 2. جبران کردن را به او بیاموزید

به کودکتان کمک کنید احساس پشیمانی خود را فراتر از کلمات نیز بیان کند. برای مثال اگر یکی از اسباب بازی های برادرش را شکسته است، اجازه دهید از پول تو جیبی خودش استفاده کند و برای او اسباب بازی جدیدی بخرد. و یا اگر خواهر خود را ناراحت کرده است، به او بگویید اسباب بازی مورد علاقه اش را یک روز برای بازی در اختیار او قرار دهد. این نوع جبران ها، به کودک می‌آموزد که چطور باید مسئولیت رفتارش را برعهده بگیرد.

 

3. درباره احساسات شخصی که ناراحت شده صحبت کنید

هنگامی که او آرام بود درباره اینکه چطور رفتار او دیگران را تحت تآثیر قرار می‌دهد با او صحبت کنید. سخنرانی را کنار بگذراید و به جای آن از او سوال هایی را بپرسید و ببینید که آیا می‌تواند تشخیص دهد که چگونه رفتارش دیگران را ناراحت کرده و اذیت می‌کند.

 

4. استراتژی های جایگزین را اجرا کنید

زمانی که کودک شما شخص دیگری را اذیت یا ناراحت کرده است (لفظی یا فیزیکی) به او بیاموزید که دفعه بعد چطور باید به گونه دیگری رفتار کند.با این روش دفعه های بعد می‌تواند رفتار های خود را بهتر کنترل کند. نقش بازی کردن به کودک شما کمک می‌کند راه های جایگزین برای داشتن رفتارهای بهتر در آینده را بیاموزد.

  

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir

 

منبع مطالب کوتاه و آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

اطلاعاتی که شما در آینده حتما به آنها نیاز پیدا خواهید کرد ...

شما در آینده حتما به این اطلاعات نیاز پیدا خواهید کرد ...

تربیت #فرزند 

*************

احساسات ناخوشایندی که کودک باید تجربه کند:

حمایت و محافظت کودکان از ناراحتی، در طولانی مدت  لطفی در حق آنها محسوب نمی‌شود.

کودکان باید یاد بگیرند که چگونه با ناملایمت‌ها و ناراحتی های زندگی به درستی مقابله کنند. هنگامی که به کودک خود چگونگی مقابله با احساسات ناراحت کننده را می‌آموزید، در سنین بلوغ و هنگامی که بزرگتر می‌شود بهتر ، آمادگی کنار آمدن با مسئولیت ها و ناامیدی ها را خواهد داشت.

 

در اینجا هفت احساس ناخوشایندی برای کودکان که باید نحوه مدیریت کردن آن را بیاموزند، معرفی شده است:

 1. سرخوردگی

اگرچه ممکن است خیلی دوست داشته باشید که کودک ناامیدتان را دلداری داده و او را از آن حال و هوا بیرون بیاورید، اما بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه با احساس ناامیدی یا سرخوردگی خودشان به درستی کنار بیایند.

پیشنهاد می‌شود در صورت لزوم از او بخواهید کمی استراحت کند و نفس عمیقی بکشد، اما او را تشویق کنید دوباره زمانی که آرام تر شد مشکل را بررسی کرده و آن را برطرف کند. اگر فرصتی برای حل مسائل به کودکان داده نشود، کم کم برای حل مسائل خود احساس درماندگی می‌کنند و برای برطرف کردن آن به کمک افراد نزدیک به خود وابسته می‌شوند.

 2. خشم

خشم، به خودی خود احساس بدی نیست. واکنشی که افراد نسبت به این احساس از خود نشان می‌دهند ممکن است مثبت یا منفی باشد.

سعی کنید در برابر آرام کردن کودک خود پس از هر بار عصبانیت، مقاومت کنید. به او بیاموزید که چگونه می‌تواند خودش بدن خود را آرام کند و خود را به آرامش دعوت کند. نفس عمیق و دور کردن او از مسئله پیش آمده تعدادی از تکنیک های مدیریت خشم هستند که می‌توانند به کودک در آرام کردن بدن او کمک کنند.

 3. نا امیدی

در هر صورت آن ها حس ناامیدی را در زندگی خود تجربه خواهند کرد، چه بهتر که زودتر بتوانند به درکی از این موضوع برسند که وقتی شرایط مطابق میل پیش نمی‌رود، پایان دنیا نیست.

 4.  احساس گناه

اگر با هر رفتار نادرست کودک به او بگویید که اشکالی ندارد و با یک عذرخواهی مسئله فیصله پیدا کند، به او این پیام را می‌رسانید که نیازی نیست که برای کار اشتباهش احساس گناه کند. کودکی که بعد از ناراحت کردن فرد دیگر احساس گناه می‌کند، قبل از اینکه فردی دیگری را با رفتارش دلخور کند درباره کار خود دو بار فکر می‌کند. با این حال اگر او را وادار کنید از فردی که ناراحت شده است عذرخواهی کند و بعد وانمود کند که اتفاقی نیفتاده است، ممکن است از رفتار خود درسی نگیرد.

 5. اضطراب

داشتن حس استرس و اضطراب به طور مداوم به سلامتی کودک آسیب می‌زند. کودکان باید کارهایی که موجب تحریک اضطراب می‌شوند را بشناسند. اگر کودک شما از شروع یک ورزش جدید یا شرکت در یک مهمانی تولد دچار اضطراب می‌شود باید او را تشویق کنیدکه علی‌رغم داشتن اضطراب به کار خود ادامه دهد.

 6. غم

اگرچه ممکن است هر دفعه که کودک خود را ناراحت می‌بینید وسوسه شوید که او را شاد کنید، اما گاهی اوقات خوب است کودکتان احساس ناراحتی را تجربه کند. به او بگویید در صورتی که برای طولانی مدت گرفتار این حس بد نشود، اشکالی ندارد که برای مدت کوتاهی حس ناراحتی را تجربه کند.

 7. کسالت

همه افراد گاهی اوقات احساس خستگی می‌کنند و کودکان باید بدانند که همیشه نباید در حال بازی و سرگرمی باشند. به محض اینکه کودک شما می‌گوید که من خسته ام، دلیل نمی‌شود که به دنبال مشکلی بگردید.

در عوض او را تشویق کنید دلیل خستگی خود را بیان کند و یا با احساس خستگی خود به شیوه مثبتی کنار بیاید.

*************

 منبع مطالب آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir 

با ترس کودکان چه کنیم ؟

تربیت #فرزند

برای درمان ترس کودک چه کنیم؟

روانشناسان راههای زیادی برای درمان ترس کودک ارائه داده اند، اما در همه روشها باید از عجله و شتاب زدگی دوری کرد.

ـ شتابزدگی در درمان ترس کودک نه تنها تاثیر مثبتی ندارد بلکه باعث می شود تا اضطراب و ترس وی را افزایش دهید.

ـ هیچ وقت کودکتان را بابت ترسی که دارد،تحقیر و سرزنش نکنید،هر چند که این ترس از نظر بزرگترها بی دلیل و نامعقول باشد ولی خود کودک چنین احساسی ندارد پس او را مورد تمسخر قرار ندهید.

ـ سعی کنید دلیل ترس را یافته و آن را مرتفع کنید حتی اگر کودک تحت نظر روانپزشکش در حال طی مراحل درمان باشد تا زمانی که علل ترس در اطراف او وجود داشته باشد فرآیند درمان بی نتیجه خواهد بود.

 منبع مطالب آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir 

رازهای تربیت فرزند : با کودک فحاش چگونه برخورد کنیم ؟

تربیت #فرزند :

با کودکی که فحاشی می کند چه برخوردی داشته باشیم  ؟

 " فحش دادن نوعی پرخاشگری کلامی است "

چرا گاهی بچه ها از کلمات نامناسبی استفاده می کنند که گاه حتی معنی آن را نمی دانند؟

فحش دادن نوعی پرخاشگری کلامی است و در بسیاری از موارد جنبه یادگیری دارد. کودک از والدین یا در مهد و حتی از فیلم ها و برنامه های کودک الفاظ زشت را می آموزد و برای جلب توجه اطرافیان و ابراز خود یا تحریک احساسات دیگران و به خشم آوردنشان و حتی برای لجبازی و شکستن محدودیت ها، از آن استفاده می کند.

با کودکی که فحش می دهد چطور برخورد کنیم؟

این موضوع به سن کودک بستگی دارد. 2 تا 3 سالگی سن لجبازی کودکان است وکودک بدون اینکه مفهوم الفاظ را بداند، ممکن است این کلمات را به زبان بیاورد. مواجهه تند و قاطعانه یا برعکس تعجب کردن و خندیدن به کودک می تواند باعث این رفتار شود. در این سن نادیده گرفتن رفتار بهترین عملکرد است و به تغییر آن کمک می کند. این نوع رفتارها در کودکان دوره ای است. در سنین نوپایی مدت کوتاهی ممکن است کودک الفاظ نامناسب را استفاده و بعد رفتار دیگری را جایگزین آن کند.

در سنین بالاتر مثل 6-5 سالگی چطور؟ والدین چه رفتاری باید داشته باشند؟

در سنین بالاتر کودک متوجه معنی دشنام می شود و برای بزرگ نشان دادن خود در مقابل دوستان ممکن است مخصوصا در مدرسه از این کلمات استفاده کند یا آنها را از دوستانش بیاموزد و به خواهر و برادرهایش بگوید. نادیده گرفتن رفتار کودک در این سن کمک کننده نیست و والدین باید نارضایتی خود را اعلام کنند.

وقتی کودک از این الفاظ استفاده می کند، اگر والدین از لحن کودکانه فرزندشان خوششان بیاید و به او بخندند یا واکنش خیلی تند نشان دهند این رفتار در کودک تثبیت می شود. در این شرایط اقوام درجه یک و حتی دو باید هماهنگ با هم برخورد مناسبی نشان دهند یعنی روشی مشابه والدین را انتخاب کنند. باید به کودک فهماند که این الفاظ نامناسب است و نباید از آنها استفاده کند. اگر با وجود تذکرات رفتار تکرار شد باید از روش های تنبیهی استفاده کرد.

منظور از تنبیه چیست؟

منظورم از تنبیه محرومیت است. مثلا والدین وقتی کودک حرفی نامناسب زد، به ازای هر سال سن کودک یک دقیقه او را به اتاق دیگری بفرستند و نیم ساعت بعد از پایان محرومیت به او بی توجهی کنند و نارضایتی خود را اعلام کنند یا اسباب بازی مورد علاقه اش را برای چند ساعت از کودک بگیرند و بعد از آن بدون آنکه کودک متوجه شود، به اتاقش بفرستند یا مثلا از بردن کودک به پارک یا جایی که دوست دارد، خودداری کنند. 

 

  اگر با وجود تذکرات بد دهانی کودک تکرار شد باید از روش های تنبیهی استفاده کرد

 

اگر کودک در محلی عمومی یا در مهمانی حرف نامناسب زد، چطور برخورد کنیم؟

اگر کودک در مهمانی یا در محیط عمومی از الفاظ نامناسب استفاده کرد، باید او را کنار بکشید و بخواهید به این رفتار خود پایان دهد. قبل از مهمانی هم والدین باید از روش های تشویقی استفاده کنند و مثلا به کودکشان گوشزد کنند اگر از این الفاظ استفاده نکند، به او جایزه می دهند. روش های تشویقی باید تا حد ممکن کلامی و غیرمادی باشد تا کودک شرطی نشود. لبخند محبت آمیز یا آفرین گفتن یا نهایتا جایزه دادن به کودک کافی است. در صورتی که کودک به این روش توجه نداشت و رفتار خود را تکرار کرد، باید والدین به همراه او محیط را ترک کنند. اگر این رفتار چند بار تکرار شود، کودک متوجه حد و مرز کلامی می شود و رفتارهای پرخاشگرانه کلامی خود را کنترل خواهدکرد.

از تشویق و تنبیه برای اصلاح رفتار و کلام نوجوانان هم می توان استفاده کرد؟

نه، استفاده از این روش ها در سنین پایین موثر است. از 10 سالگی به بعد روش های رفتاری جوابگو نیست و باید از روش های دیگری استفاده کرد. در سنین بالا باید روی خود کودک کار کرد و برنامه های رفتاردرمانی داشت.

وقتی کودک ناسزا می گوید، به او چه بگوییم؟

1- می دانم که از رفتار دوستت (خواهرت یا برادرت) عصبانی هستی اما ناسزاگفتن کار صحیحی نیست.

2 . - اگر عصبانی هستی، نفس عمیقی بکش و بدون اینکه از الفاظ نامناسب استفاده کنی به کمک الفاط درست و مناسب مشکلت را بیان کن.

3- فحش دادن شخصیت تو را خراب می کند. اگر می خواهی به دوستانت نشان دهی از آنها برتری، باید با آنها موقر و باادب صحبت کنی.

 منبع مطالب آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir

رازهای تربیت فرزند : چند الگوی رفتاری نادرست که سبب لوس شدن فرزندان می شود

تربیت #فرزند :

چند الگوی رفتاری نادرست که سبب لوس شدن فرزندان می شود :

" فرزندتان را مهم تر از هرچیزی می دانید "

اینکه شما تامین خواسته های فرزندتان را بر همه چیز مقدم بدارید، به او می فهماند که از همه مهم تر است و دنیا حول محور او گردش می کند. این باعث می شود که او نتواند به خواست ها و نیازهای دیگران توجهی کند.

" به رفتارهای خوب کودک تان بی توجه هستید "

بسیاری از پدرها و مادرها از رفتارهای خوب و درست فرزندان شان تمجید نکرده و تنها رفتارهای زشت را نکوهش می کنند. ولی، اگر این رویه را در پیش گیرید، کودک تان در نخواهد یافت که کدام رفتارش مثبت و قابل ستایش بوده است و نمی تواند آن رفتارها را تقویت کند.

" به رفتارهای منفی به گونه تصادفی پاداش می دهید "

مثلا برای رفتارهای مثبت او را تشویق نمی کنید و فقط وقتی جیغ و داد می کند یا رفتار منفی نشان می دهد به او توجه می کنید .

" رفتارهای او را راهنمایی نمی کنید "

اگر شما خطوط راهنمایی رفتارهای او را مشخص نکرده و کار زشت را از کار درست برایش متمایز نکنید، او نخواهد توانست درست رفتار کند و بی ادب و ناسپاس بار خواهد آمد. 

" قوانین درستی برای رفتارش وضع نکرده و آنها را اجرا نمی کنید "

" بحث هایی به راه می اندازید که در آنها شکست می خورید "

" او را مسؤول رفتارهایش نمی دانید "

" به دلایل نادرست به او هدیه می دهید "

 بسیار مهم است که برای علتی صحیح به فرزندتان هدیه دهید.

" در مقابل بدخلقی هایش تسلیم می شوید "

این بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. 

" خودتان مانند یک بچه لوس رفتار می کنید "

بدانید که رفتار شما با دیگران الگوی رفتار کودک تان با بقیه است . 

بچه‌ها رفتار شما را تکرار می‌کنند، پس خود اولین مجری قوانین باشید.

 منبع مطالب آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir 

8 قاعده و روش برای یاد دادن نظم و انضباط به کودک

چگونه انضباط شخصی را به کودکان آموزش دهیم؟

1- ساختاری را در نظر بگیرید.

کودکان به یک برنامه منظم و روتین نیاز دارند تا بتوانند مهارت خودانضباطی را کسب کنند. قوانین شفاف و مشخصی را برای خانه وضع کنید و هر زمان که قانونی شکسته شد عواقب و پیامد آن را حتما اجرا کنید. این کار به کودکان می آموزد که باید انتظار چه چیزی را داشته باشند و آنها بهتر مهیای اتخاذ تصمیمات سالم و صحیح می شوند.

2- آموزش دهید

کودکان باید بدانند که چگونه تصمیمات سالم و صحیحی برای خودشان بگیرند. به جای اینکه فقط به کودک بگویید، «به محض اینکه از مدرسه رسیدی اول تکالیفت را انجام بده،» دلیل زیربنایی آن را برایش توضیح دهید.

3- پیامدها و عواقب مشخصی را در نظر بگیرید

گاهی اوقات کودکان نیاز دارند تا با عواقب و پیامدهای طبیعی اعمال و کردارشان مواجه شوند. بچه ای که دائما تکالیفش را فراموش می کند و در خانه جا می گذارد، اگر مادرش هر زمان که او تکالیفش را فراموش کرد و جا گذاشت آنها را به مدرسه ببرد، او هرگز نخواهدآموخت که وسایل شخصی و متعلقاتش را خودش هر روز جمع و آماده کند. در عوض شاید باید با عواقب و پیامد این کارش از طرف معلمش مواجه شود تا اینگونه درس خوبی بیاموزد.

4- مهارت های حل مسئله را به فرزندتان بیاموزید

مهارت های حل مسئله را به کودک تان بیاموزید و با کمک هم بر موارد خاصی از حل مسئله که مرتبط با خودانضباطی است کار کنید. گاهی اوقات از فرزندتان بپرسید در این مورد خاص چه فکر می کند این کار می تواند چشم او را برای خلق راهکارهایی درست و خلاقانه باز کند.

5- هر بار و هر زمان یک رفتار را شکل دهید

خودانضباطی فرایندی است که تبحر و اصلاح آن سالها زمان می برد. از استراتژی های تربیتی متناسب با سن استفاده کنید تا در هر زمان یک رفتار خاص را شکل دهید.

به جای اینکه از بچه ای 6 ساله انتظار داشته باشید خودش به صورت خودکار و بدون کوچکترین تذکر و یادآوری تمام کارهای معمول صبحگاهش را انجام دهد، از یک جدول تصویری که روی دیوار نصب شده استفاده کنید که در آن شخصی را به تصویر کشیده که موهایش را شانه می زند، مسواک می زند و لباس می پوشد و حاضر می شود.

6- پاداش

یک سیستم پاداش صحیح می تواند روش فوق العاده ای برای حل مشکلات خاصی که مرتبط با خودانضباطی است باشد.یک کودک پیش از دبستان که شبها حاضر نیست در تخت خودش بخوابد، جدول برچسب می تواند انگیزه قوی ای در او ایجاد کند.

7- تشویق

هر زمان که فرزندتان خودانضباطی بروز داد حتما او را مورد تحسین و تشویق قرار دهید. 

8- الگوی خودانضباطی باشید

بچه ها از شما و دیدن رفتار شما بیشتر می آموزند تا حرفهای شما.

 منبع مطالب آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir

نکات تربیت فرزند (1) 4 چیزی که کودکان برای ایمنی باید یاد بگیرند

تربیت #فرزند

چهار چیزی که کودکان باید برای ایمنی یاد بگیرند :

برخی مسایل را حتما به کودک آموزش دهید تا ایمنی او را بیش از پیش تامین کنید.

 زمانی که فرزند شما به سن چهار یا پنج سال می رسد، شاید شما آسوده تر شوید، زیرا کودک به سنی رسیده که قدرت تشخیص برخی از خطرها را دارد. با این حال برخی از مشکلات و خطرات دیگری می تواند او را تهدید کند، از اینرو شما باید به کودک خود برخی از مسایل را حتما آموزش دهید تا ایمنی او را بیش از پیش تامین کنید.

کودکان در این سن می توانند به تنهایی راه بروند، بازی کنند و با افراد مختلف و غریبه ها صحبت کنند که هر کدام از این موارد می تواند خطراتی را به همراه داشته باشد. از اینرو آگاه کردن کودکان از خطرات اطرافشان مساله ای ضروری است، اما این آگاه کردن و آموزش نباید به گونه ای باشد که بیشتر موجب ترس کودک شود، زیرا این ترس می تواند کودک را منزوی و پریشان کند.

 

 به کودک خود رنگ های چراغ راهنمایی را آموزش دهید

 

۱. از خیابان رد شدن 

با کودک خود در مورد رد شدن از خیابان و حرکت در پیاده رو ها صحبت کنید. هیچ کودک زیر ۱۰ سالی نباید به تنهایی از خیابان رد شود. به کودک خود آموزش دهید که می تواند در پیاده رو خلوت به تنهایی در جلوی شما بدود، اما به شرط اینکه زمانی به تقاطعی رسید بایستد تا شما به او برسید و با هم از خیابان رد شوید. 

 

همچنین به او رنگ های چراغ راهنمایی را آموزش دهید و به او علامت را نشان دهید که زمانی که چراغ عابر پیاده سبز است می تواند در حالی که دست شما را گرفته از خیابان عبور کند. 

    به کودک خود آموزش دهید که با افرادی که نمی شناسد، ارتباط برقرار نکند

  ۲. غریبه ها

به کودک خود آموزش دهید که با افرادی که نمی شناسد، به راحتی ارتباط برقرار نکند. از افراد غریبه خوراکی قبول نکند و در صورتی که فردی به او خوراکی، شیرینی و شکلات تعارف کرد، از او بخواهید که این موضوع را به شما بگوید و با اجازه شما خوراکی را قبول کند.

به کودک خود آموزش دهید که اگر غریبه ای او را دعوت کرد تا سوار ماشین، دوچرخه یا موتور شود، قبول نکند، حتی اگر این غریبه وعده دهد که او را پیش والدینش می برد.

به آن ها یاد دهید که اگر غریبه ای به زور قصد داشت آن ها را با خود ببرد، سریع گریه کنند، فریاد بزنند و کمک بخواهند.  

 

به کودک آموزش دهید هنگام گم شدن نزد پلیس برود

۳. مواجه با گم شدن

برخی اوقات امکان دارد که در مکان های شلوغ کودک دست والدین خود را رها کند و گم شود، به او یاد دهید که در این مواقع به هر فردی اعتماد نکند. به نزد پلیس یا مامور راهنمایی و رانندگی برود، یا حتما به مغازه ای در آن نزدیکی برود. همیشه شماره تماسی در جیب یا کیف کودک خود قرار دهید و به او آموزش دهید تا در صورتی که گم شد این شماره را به پلیس یا مغازه دار بدهد.   

 

به کودک خود،  شماره های ضروری را آموزش دهید

۴. شماره گرفتن

سعی کنید حتی المقدور کودک خود را تنها نگذارید، اما اگر مجبور هستید برای مدت خیلی کوتاهی او را در خانه تنها بگذارید در را کامل قفل کنید و به او یاد دهید که چگونه می تواند از تلفن استفاده کند و شماره های ضروری را آموزش دهید. بیشتر تلفن های امروزی قابلیت ذخیره کردن شماره را دارند که تنها با فشار یک یا دکمه می توان شماره فرد مورد نظر را گرفت، از این قابلیت استفاده کنید تا کودک شما اگر تنها بود و ترسید یا اتفاقی او را تهدید می کرد، بتواند به راحتی شماره بگیرد. 

 

منبع مطالب آماده برای فضای مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir