علی ای همای رحمت

لا فتی الا #علی لا سیف الا ذوالفقار

همای رحمت

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه ی هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمه ی بقا را

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو ای گدای مسکین در خانه ی علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجاءب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان

چو علی که می تواند که بسر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه گویم شه ملک لا فتی را

به دو چشم خونفشانم هله ای نسیم رحمت

که ز کوی او غباری ز من آر ، توتیا را

به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت

چه پیامها که دارم همه سوز دل صبا را

چو تویی قضای گردان ، به دعای مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم

که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشناءی بنوازد آشنا را

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا

 شاعر : استاد شهریار

*******************

 پیامبر اکرم (ص) : 

» من شهر علمم و علی دروازه ی آن است . پس هر کس قصد استفاده از این شهر را دارد باید از در آن وارد شود . »

 (کنز العمال ج 15 ص 13 حدیث شماره 378 - 379 )

(مستدرک حاکم ، جلد 3 ، صفحه 127)

 *******************

 

منبع مطالب آماده برای گروه های مجازی :

http://anitajoojoo.blog.ir

منبع انواع عکس نوشته :

http://aksestan.blog.ir